.– Кеше бер ҙә юҡтан ғына йөҙйәшәр булмайҙыр бит, ә? Бының берәй сере барҙыр. Әйтһәңсе миңә, Остазым.Тегеһе яуапты оҙаҡ көттөрмәгән:
– Беләһеңдер, һаулыҡ – иң ҡиммәтлеһе. Бына тап ул – оҙон ғүмер нигеҙе. Ә һаулыҡ нигеҙе – тыныслыҡ.
Тыныс кеше үҙен мөхәббәт шашыныуы, бөткөһөҙ нәфрәт, туймаҫлыҡ нәфсе менән йонсотмай. Тыныс кеше һаулығын оҙаҡҡа һуҙылған шатлыҡ менән дә, ҡайғы менән дә ҡаҡшатмай. Һағышҡа ла батмаҫҡа, ҡурҡыуҙан да ҡатмаҫҡа тырыша. Һәм, әлбиттә, йәш дуҫым минең, тыныс кеше ҡәнәғәтлектәрҙән дә баш тартмай, шул уҡ ваҡытта дөйөм гармонияны ла онотмай. Бына шулай...
Гөлфирә Әхмәтшина.