һәр бер халыҡ үҙенең тарихи юлына, тарихи яҙмышына ярашлы үҙ-үҙен раҫлауға, баһалауға лайыҡ икәнлеген иҫбатлау өсөн генә үткәндәргә әйләнеп ҡарайым. Был баһаны ситтән тороп, сит күҙ менән ҡарап үҙгәртеп булмай. Уға һуңғы мөһөр һуғылған, һәр халыҡ: «Бына мин шундай. Мин нисек бармын, шулай ҡабул ит. Һеҙгә ҡарата мин дә шулай эшләрмен», – тип белдерә.
Халыҡтар үҙ-ара мөнәсә-бәттәрен ошо кире ҡағылғыһыҙ факторҙың – милләттең үҙ-үҙен баһалауынан сығып ҡорорға бурыс лы, ә бер-береһенә үҙ ба-һаһын, шулай уҡ үҙ ихтыярын көсләп тағырға тейеш түгел.
...Әлбиттә, Мәскәүҙә лә, Өфөлә лә милли мәсьәләгә барыһы ла бөркөттәр бейек легенән ҡарамай, үҙ түңгәгенән донъяға бағыусылар ҙа бар. Бер яҡтан – был мәсьәләнең асылын белмәүҙән, аңламауҙан, икенсе яҡтан – сикләнгәнлектән, ...үҙеңде ғәҙәттән тыш шәпкә сығарырға маташыу ҙан килә.